Dini ve namusu olanlar aç kalmaya mahkumdur

10 Temmuz 1923 Ankara istasyonundaki kalem-i mahsus binasında Fırka nizamnamesini müzakereden sonra, Gazi ile yalnız kalarak hasbihallere başlamıştık.

“Dini ve namusu olanlar aç kalmaya mahkumdurlar” dediler. Kendisini hilafet ve saltanat makamına layık gören ve bu hususlarda teşebbüslerde de bulunan, din ve namus lehinde türlü sözler söyleyen ve hatta hutbe okuyan, benim kapalı yerlerde baş açıklığımla latife eden, fes ve kalpak yerine kumaş başlık teklifimi hoş görmeyen Mustafa Kemal Paşa, benim hayretle baktığımı görünce, şu izahatı verdi:“Dini ve namusu olanlar kazanamazlar, fakir kalmaya mahkumdurlar! Böyle kimselerle memleketi zenginleştirmek mümkün değildir. Bunun için önce din ve namus anlayışını değiştirmeliyiz. Partiyi bunu kabul edenlerle kuvvetlendirmeli ve bunları çabuk zengin etmeliyiz!”

Mustafa Kamal Atatürk, Halife mi olmak istemişti?

KAMAL PAŞAYI DİNDAR BİRİ OLARAK GÖSTERMEYE ÇALIŞAN (VE BU HUSUSDA VERDİĞİ BİR HUTBE İLE İMAMLAR ARASINDA ÇEKTİRDİĞİ İKİ FOTOĞRAFI DELİL GÖSTEREN) ‘LARA İNCE BİR NOKTA… HALİFELİK VE SALTANAT MAKAMINA HAYRAN OLAN KAMAL PAŞA…!!!

ÇOK ÇOK YAKINI’NDAN… KAZIM KARABEKİR PAŞA’DAN DİNLİYORUZ…

Mustafa kemal paşanın Hilafetin lüzumuhakkındaki Balıkesir’deki hutbesi ve meclisteki nutku ve beyanname bir araya getirilir ve başlarına da mefkure hatıratı hocalar grubu ortasında ve aynı kisvede M. Kemal paşanın resmi konulursa vaziyet daha iyi anlaşılır.Gazinin büyük bir taassubla Hilafet ve saltanatı şahsına almak istediği görülür. Buna muvaffak olamayınca da tam tersine aksine yürüdüğü müthiş garabettir. İfrat ve tefritten bir türlü kurtulamıyoruz. Bu tamim ne kadar lüzumsuz ve hatta zararlı ise, sulhten sonra mütezayiden giden içtimai tahribat da o kadar felakettir. İhtarnameyi yazan mustafa fehmi efendinin reyi de melon şapka ve latin hurufatıyla